دخمه مردگان پاریس

نام دیگر پاریس شهر نور است که دخمه مردگان پاریس در آنجا قرار دارد.

تعداد کمی از مردم می دانند که رمانتیک ترین شهر دنیا که جایی مثل دیوار عشق را دارد بر روی سردابی تاریک و ترسناک قرار داردکه به آن دخمه مردگان پاریس می گویند.

این سرداب, تونلی زیر زمینی است که دقیقا در زیر شهر 13 میلیونی پاریس وجود دارد و چند صد کیلومتر طول دارد که با استخوان های 7 میلیون نفر از ساکنان قدیم مزین شده است.

ناپلئون از تدبیرش برای تبدیل این استخوانگاه به یک جاذبه ی گردشگری معروف در شهر پاریس استفاده کرده است.

ماجرای این دخمه از این قرار است که در وسطای قرن 18 پاریس به یکی از بزرگترین و بهترین شهرهای دنیای غرب تبدیل شد اما زیاد شدن جمعیت داشت برایش مشکل درست می کرد و قبرستان های این شهر دیگر جای نداشتند  و مردمانی که نزدیک این گورستان زندگی می کردند دائما از بوی بد در آن منطقه شکایت می کردند و از طرفی دیگر هم مردم آن ناحیه نگران شیوع بیماری بودند و دائما در حال نگرانی و استرس بودند در نتیجه لویی 15, در سال 1763 دستور داد که از این پس باید مردگان را خارج شهر دفن کنند اما کلیسا با این کار موافقت نکرد و مانع شدو به این صورت دخمه مردگان پاریس شکل گرفت.

تا اینکه چند سال بعد دیوار یکی از قبرستان های شهر پاریس خراب شد و چندین جسد وسط راه پخش شدند.

ای ماجرا مردمان را قانع کرد که باید جایگزین مناسبی برای انتقال اجساد مردگان پیدا کنند.

از آنجایی که شهر پاریس بر روی یک تونل زیر زمینی بسیار بزرگ قرار داشت تصمیم گرفتند که اجساد قبرستان های دیگر این شهر را به آنجا انتقال بدهند و اسمش را گذاشتند دخمه مردگان پاریس.

این تونل همان معدنی بود که با کندنش از سنگ های آن برای ساختن شهر پاریس استفاده کردند.

تقریبا دو سال گذشت تا توانستند گورستان های پاریس را خالی کنند, اما امکان انتقال استخوان ها تا سال 1859 همچنان ادامه داشت.

هنگامه که این تصمیم گرفته شد هیچ کس فکرش را هم نمی کرد این دخمه به سبک مقصد گردشگری پرطرفدار در پاریس تبدیل شود.

همیشه یک کشیش واگن اجساد را همراهی می کرد تا دعای آرامش روح اموات را برای آن ها بخواند اما به محض رسیدن به دخمه اجساد و استخوان ها را با بی نظمی یک گوشه می انداختند.

بعد از اینکه ناپلئون آمد وضعیت این دخمه تغییر پیدا کرد و ناپلئون تصمیم گرفت که تا گورستان زیر زمینی پاریس را به یک جاذبه ی گردشگری تبدیل کند و دستور داد تا به اوضاع داخل دخمه سر و سامان بدهند. طوری که مردم جذب شوند و معدنچی ها استخوان ها را دور تا دور دیوار چیدند و بعضی از چیدمان ها را به شکل قلب- دایره و استخوان در آوردند.

بعد از منتشر کردن یک بروشور در سال 1810 این دخمه به یکی از مناطق دیدنی تاثیر گذار در فرانسه و البته برای بعضی از انسان ها ترسناک تبدیل شد.

برای راهنمایی کردن بازدید کنندگان چندین فلش در بخش های مختلف دخمه کشیده شده است و مردم به کمک نور شمع از این قسمت ها دیدن می کردند.

گاهی اوقات دیده میشد که بعضی از جمجه ها سر جایشان نیستند و این کار کسی جز دزدان نبود و معدنچی ها خیلی با سرعت یکی دیگر سرجایشان می گذاشتند اما امروزه دیگر این کار را نمی کنند.

اگر هنگام دیدن از جمجمه ها متوجه شدید که چند جای خالی در صف جمجمه ها وجود دارد بدانید که یکی از گردشگران به عنوان سوغاتی آن را برداشته است.

چند سال بعد برای اینکه جذابیت این دخمه را بیشتر کنند چندین نمایشگاه نیز در آن دخمه برگزار کردند.

علاوه بر آن یک حوض کوچک بنام فواره ی سامری ها در این دخمه وجود دارد که قبلا چند ماهی قرمز در آن انداخته بودند و این حوض هنوز هم در سر جای خودش قرار دارد اما ماهی هایش خیلی وقت است که مرده اند و با گذر زمان متوجه شدند که ماهی ها با حوض های زیر زمینی سازگاری ندارند.

یکی دیگر از نمایشگاه های جالب در دخمه پاریس مربوط به سنگ هایی می شود که فردی بنام دکوره شکل چند ساختمان را روی آن کنده کاری کرده است.

دکوره در دخمه به معدنچی ها کمک می کرد و وقتی که وقت اضافه پیدا می کرد به کنده کاری روی سنگ ها می پرداخت و یک روز وقتی در تونل کار می کرد بخشی از سنگ ها ریخت که منجر به مرگ دکوره شد.